De wijnroute van Slovenië
Eerlijk gezegd hadden we de lat vrij hoog gelegd, omdat iedereen altijd zegt dat Slovenië zo mooi is!!! Onze fietsroute begon in Tarvisio en vanuit daar wilde we eerst naar Lago del Predil. De eerste 15 kilometer gingen behoorlijk steil omhoog, dus een korte pauze na 10 kilometer klimmen was meer dan welkom. Het uitzicht op het meer trouwens ook.
Even lekker chillen en weer door……De laatste 5 kilometer waren het ergste, dus gelukkig voelde de benen goed. Op de top van de beklimming reden we Slovenië al in. Een uurtje verder hadden we de Soca valley en Soca rivier al bereikt en pakte we een route binnendoor om alle mooie plekjes te kunnen bezoeken. Soms moesten we even een kort stukje lopen, maar het was het allemaal meer dan waard!!
Nu staat ons tentje op Kamp Koren langs de Soca rivier in het plaatsje Kobarid.
Naast leuke campingplaatsen hebben ze er ook mooie verhuur accomodaties, dus plaats voor iedereen.
De daghap was heerlijk en de duik voor het eten was erg koud, maar wie doet ons wat!!!
Onze slaapplaat: Kamp Koren
Vanmorgen waren we vroeg wakker, dus na het ontbijt hebben we de tent opgeruimd en zaten we rond 09.00 uur alweer op het zadel.
Na een uurtje fietsen kwamen we aan bij de Tolmin Kloof, een betoverende plek vol natuurlijke schoonheid. We maakten een wandeling van zo'n 1,5 uur langs de Tolminka en Zadlaščica rivieren, wandelden over houten bruggen en paden, en kwamen ogen tekort.
Eenmaal buiten de kloof stonden onze fietsen alweer te trappelen van ongeduld. We namen nog een broodje, want die wandeling was best pittig, en gingen verder. We wilden vandaag het wijngebied Brda verkennen, maar toen we na de lunch in Kanal aankwamen, moesten we gewoon stoppen. We zagen een leuke, pittoreske camping aan de rivier de Soča. Het was al 14.30 uur, dus hier zitten we nu.
We hebben de was gedaan, de tent staat, en wij liggen heerlijk languit in de rivier de Soča. Straks genieten we van een wijntje uit de streek Brda, en de rest komt morgen weer..
Onze slaapplaats: Autocamp Korada
Tip zonder tent: Soca Guesthouse
De eerste kilometers zijn nog redelijk vlak, maar na een kilometer of acht komt er toch een aardige klim aan! Bijna vijf kilometer klimmen om de wijnregio Brda te mogen ontdekken. Het is even afzien, maar wat is het de moeite waard!
De wijnstreek Brda, gelegen in het westen van Slovenië, nabij de grens met Italië, staat bekend om zijn uitstekende wijnen en schilderachtige landschappen. Het gebied wordt vaak vergeleken met het Italiaanse Toscane vanwege zijn glooiende heuvels, wijngaarden en olijfboomgaarden. We fietsen van de ene ansichtkaart naar de andere, en de vergezichten zijn adembenemend mooi!
Gelukkig hebben we voldoende water en eten bij ons, want veel restaurantjes en winkeltjes zijn nog dicht. Als eerste bezoeken we het plaatsje Smartno. Dit wijndorpje is niet groot, maar echt de moeite waard. Van een vriendelijke Sloveen krijgen we uitleg over het gebied en nog wat tips voor plekken die we niet mogen overslaan!
Na het plaatsje Smartno stuurt de navigatie ons een onverhard pad in en we willen omkeren. Een mevrouw legt uit dat het prima kan met de fiets en dat klopt. Na honderd meter komen we weer op de weg uit en fietsen we vrolijk verder.
We fietsen vandaag een paar keer Italië in en weer uit, en na bijna vijftig kilometer komen we aan bij het “Saksida Wine and Camping resort”. Een werkelijk prachtige wijnboerderij op een nog mooiere locatie! Ons tentje staat letterlijk en figuurlijk in de wijngaard.
Wat een fantastische dag!
Vanavond hebben we een 7-gangen verrassingsmenu geboekt, en bij ieder gerecht krijgen we een wijntje uit de eigen wijngaard.
Onze slaapplaats: Saksida Wine and Camping resort
Wij werden vanmorgen toch anders wakker dan op andere dagen. Het is super gezellig en lekker om zo’n luxe diner te hebben met bij ieder gerecht een ander wijntje, maar de volgende ochtend denk je toch...
Gelukkig hadden we ook een stevig ontbijt geboekt op onze verblijfplaats, dus na het opruimen van de tent konden we zo aanschuiven. Het was wat bewolkt en dat vonden wij eerlijk gezegd helemaal niet erg. De eerste 20 kilometer was prima te doen volgens de navigatie, maar daarna moesten we toch echt een kilometer of 12 klimmen. Wat wij nog niet wisten, is dat de eerste 20 kilometer redelijk veel over onverharde wegen gingen. Het was te doen, maar de benen echt rust geven voor de klim ging dus niet.
De klim begon nog lekker vriendelijk, maar de laatste 3 kilometer waren echt pittig te noemen. Ik stap niet vaak van mijn fiets af, maar vandaag gebeurde het toch twee keer. Eenmaal boven, en na een korte break, was ik alles alweer vergeten en gingen we verder. De route was mooi en we zijn gestopt in Postojna.
De grotten van Postojna (Postojnska jama) zijn een van de meest bekende en bezochte grottenstelsels in Europa, gelegen in Slovenië. Ze zijn beroemd om hun indrukwekkende stalactieten, stalagmieten en ondergrondse rivieren. De grotten zijn meer dan 24.000 meter lang en zijn ontstaan door de werking van de rivier Pivka, die door het kalksteenlandschap stroomde en in de loop van miljoenen jaren deze ondergrondse wonderen heeft gevormd.
We verkennen de grotten via een ondergrondse trein, die ons door de meest indrukwekkende delen van het stelsel brengt. Ook wandelen we een route van een uur, en daarna brengt een andere trein ons weer terug. Echt heel gaaf, want binnen in de grotten is er ook een unieke dierenwereld, waaronder de "olm" of "menselijke vis," een zeldzame amfibie die uitsluitend in deze grotten leeft.
De laatste 2 kilometer naar camping Pivka Jama is ook weer klimmen, dus het is bij elkaar wel een pittig dagje. Camping is wel leuk en naast campingplaatsen hebben ze ook nog trekkershutten voor fietsen en wandelaars.
Onze Slaapplaats: Camping Pivka Jama
Na een onrustige nacht met hevig noodweer, regenbuien, bliksem en donder, brak de vijfde dag van onze reis aan. Het was meteen duidelijk dat het inpakken van onze tent droog niet zou lukken. We schudden de ergste nattigheid eraf en maakten ons gereed voor de volgende etappe. Vandaag stond Ljubljana op het programma, met een relatief makkelijke rit van ongeveer 60 kilometer. De eerste 30 kilometer van de tocht fietsten we door een landschap dat sterk deed denken aan Zweden. Uitgestrekte bossen en prachtige natuur.
Na het passeren van deze omgeving, kwamen we in de voorsteden van Ljubljana terecht. Hier veranderde het landschap aanzienlijk. Veel industrie en wegen die parallel liepen met de snelweg. ( die 20 kilometer vergeten we dus snel ).
Na een fietsroute langs alle highlights van de stad bereikten we, om 15.00 uur, Camping Resort Ljubljana en een half uur nadat we onze plek hadden gevonden, lagen we heerlijk te ontspannen aan het zwembad.
In de avond biedt de camping een handige busverbinding naar het centrum van Ljubljana. Dit komt goed uit, want tijdens onze aankomst zagen we al dat de stad vol leven was, met een gezellige wijnmarkt, foodtrucks en dat is een sfeer waar wij van houden !
Onze Slaapplaats: Camping Resort Ljubljana ( Hotel en Camping )
We hebben gisteren een gezellige middag en avond in de stad hebben gehad, maar we merken dat wij toch meer natuur mensen zijn. De eerste kilometers zijn niet echt inspirerend, omdat je toch de stad uit moet. Gelukkig verandert na de eerste serieuze klim van de dag het landschap om ons heen. De stad ruilen we in voor watervallen, stromende rivieren, bossen en heuvels. Nou dat is geen verkeerde ruil, al zeggen we het zelf.
Onze route voert ons via het dorpje Kranj naar het beroemde Bled, een van de meest geliefde bestemmingen in dit land. We hebben gehoord dat de campings in Bled drukbezocht zijn, dus vandaar dat we vroeg vertrokken zijn. Ons plan werkt, want nog voor de middag arriveren we bij Camping Sobec, waar gelukkig nog een plaatsje voor ons vrij is. We zetten ons tentje op en duiken het meer in – een welkome beloning na toch wel weer aan aardig ritje.
Na de lunch op ons terras besluiten we toch nog even de fietsen te pakken voor een uitstapje naar de Vintgar kloof, een plek die we 12 jaar geleden ook hebben bezocht. De weg ernaartoe is 🥵 , maar we komen er. Tot onze verrassing blijkt de kloof echter uitverkocht te zijn – een onverwachte tegenvaller. De enige optie is om twee uur te wachten, maar we besluiten om in plaats daarvan snel een paar foto’s te maken en de afdaling naar Bled in te zetten.
Eenmaal terug in Bled besluiten we om het meer te fietsen, een terrasje te pakken en onderweg stoppen we bij een lokale wijnboerderij waar we een flesje wijn inslaan.
Onze Slaapplaats: Camping Sobec Bled
Tip zonder tent: Guesthouse Tulipan
Vandaag laten we de tent een keer staan. Het meer van Bohinj, ongeveer 30 kilometer verderop, staat nog op ons lijstje. Na het ontbijt stappen we op de fiets en gaan op pad. Het is soms even zoeken, want er wordt een nieuw fietspad aangelegd tussen Bled en het meer van Bohinj. Het eerste en laatste gedeelte zijn al klaar, maar ergens in het midden zijn ze nog druk bezig. Komoot en Google hebben dit pad nog niet opgenomen, dus we moeten een beetje improviseren. Maar het komt goed. Wat een prachtige omgeving en wat een geweldige rit hebben we vandaag, ook fijn dat het wat minder toeristisch is.
We bezoeken eerst de Mostnica Kloof en daarna ontspannen we heerlijk aan het meer. De terugweg verloopt gelukkig een stuk makkelijker, dus ons kan niets meer gebeuren. Eenmaal terug op de camping is er een leuke band bij de beach bar en genieten we met een borrel aan het meer. Hoe mooi kun je je verblijf in Bled afsluiten?
Route dag 7. Deze route is nog niet af, dus via komoot kon ik hem niet aanmaken. Wel heel mooi hoor !
Onze laatste route brengt ons vanuit Bled weer terug naar de auto, die in Tarvisio staat. Het grootste deel van de dag fietsen we door het Triglavski park (waar we de eerste etappe begonnen zijn, eindigen we dus ook) maar dan helemaal aan de andere kant van het Nationaal park. Om daar te komen, moet er echter eerst geklommen worden. Dat klimmen vormt vandaag de rode draad door ons verhaal, want het is een pittige etappe!
12%, 15% en zelfs 18% hebben we vandaag moeten bedwingen. We hebben het onszelf ook niet makkelijk gemaakt, omdat we twee extra stops hebben ingelast en een keer verkeerd zijn gereden, waardoor we nogmaals de 12% helling moesten beklimmen. 🥵
Gelukkig waren de extra stops meer dan de moeite waard. Als eerste maakten we een klimmetje naar de Peričnik Waterval. De klim was zwaar, maar het mooie aan deze waterval is dat je erboven, eronder en erachter kunt staan.
Echt fantastisch!
We stapten weer op de fiets en voordat we het wisten, stonden we alweer voor de volgende klim. ( 18% stond er op het bord! ) Gelukkig hadden we net gegeten, maar eenmaal boven waren alle energiereserves alweer uit onze benen verdwenen. Volgens mij moeten die mannen van de Tour de France iedere dag een badkuip vol spaghetti eten, want mijn bord was net nog behoorlijk vol…Even bijkomen en weer door. Het grootste deel van de dag fietsen we ook nog vals plat omhoog, dus achteraf hadden we deze route best in tweeën kunnen opsplitsen.
Voor Lago di Fusine fietsen we eerst Italië in en daarna klimmen we nog een kilometer. Een korte, pittige klim en bij aankomst zetten we de fietsen neer en gaan we eerst even een klein uurtje lekker liggen. 💤
Na dit meer is het nog een kilometer of tien dalen en dan zit onze tocht erop. We hebben onze ogen uitgekeken en zijn blij dat we dit hebben mogen meemaken. We hadden echt veel verwacht, maar het heeft onze verwachtingen meer dan overtroffen.
Slovenië bedankt !
Favoriete Fietsroutes
